Onverwacht sta je dan ineens voor het feit dat je de uitvaart van je lief moet regelen. Met zijn drieën wisten we, dat we geen spreker wilden zijn en kregen van Monuta de naam van Margreet Jansen aangereikt als mogelijke spreker voor de levensloop. Aan de keukentafel de eerste gesprekken. Hoe ik het wilde, wat ik dacht en vooral zei ik, dat ik het weidse zwevende niet wilde. Geen vers of gedicht. De gebeurtenissen kwamen al pratend boven en we hoorden ook van elkaar nieuwe dingen en voorvallen. Met een lach en een traan was het met elkaar een geweldige avond.
Nu luister ik de cd en hoor de rustige stem van Margreet op de crematie en zie het leven van mijn lief voor me in mooie, vloeiende zinnen.
Háár woorden en zinnen, maar óns verhaal en herinneringen.
Prachtig voorgelezen.
Ook namens alle kinderen onze dank.
Ria Wittenberg (Lochem, augustus 2015)
